Na temat karmienia noworodka znaleźć można stosy książek w bibliotekach na całym świecie. Swego czasu bardzo modne były teorie, że karmienie piersią jest niehigieniczne i szkodzi dziecku. Na szeroką skalę wprowadzano mleko sztuczne, które miało być „lepsze” dla noworodka. Czasy te szczęśliwie przeminęły i powrócono do żywienia niemowląt zgodnie z naturą.
Dlaczego tak ważne jest karmienie piersią?
W organizmie zdrowej matki powstaje pokarm najlepszy dla jej dziecka. Posiada bowiem wszystkie składniki, w odpowiednich proporcjach, niezbędne do jego prawidłowego rozwoju. Mleko matki jest łatwo przyswajane przez organizm niemowlęcia, ma odpowiednią temperaturę, nie wywołuje alergii, wzdęć, ani bolesnych kolek (pod warunkiem, że matka stosuje odpowiednią dietę). Ponadto, podczas karmienia naturalnego powstaje specjalna więź wywołana bliskością, dotykiem i oddechem dwóch bliskich sobie istot. Widok matki, przytulającej niemowlę podczas karmienia jest jednym z najbardziej wzruszających, jakie spotykamy w swoim życiu. Instynkt macierzyński podpowiada każdej matce, kiedy i jak długo niemowlę karmić oraz je pielęgnować. Żaden renomowany szpital ani najlepsza opieka pielęgniarska nie zastąpią niemowlęciu tych intymnych pierwszych chwil, przeżytych z matką. Dzieci niedostatecznie tulone i pieszczone zapadają na chorobę sierocą, często chorują, są płaczliwe, źle się rozwijają, a przede wszystkim są smutne.
Skład i właściwości mleka matki.
Mleko matki i jego właściwości są unikatowe. Pokarm wytwarzany przez gruczoły mleczne kobiety ma zmienny skład, przystosowany do wieku i potrzeb niemowlęcia. Tuż po porodzie mleko jest bardzo gęste i zawiera tzw. siarę. Jest to mieszanina białek, witamin i przeciwciał. Skład ten zapewnia odpowiednie oczyszczenie układu pokarmowego niemowlęcia i tworzy właściwą mikroflorę jelitową. Po kilku dniach ilość białka w mleku zmniejsza się na korzyść innych składników odżywczych, np. tłuszczów, laktozy i wapnia. Po około 3 tygodniach życia noworodka mleko jest już „dojrzałe”. W jego skład wchodzą wówczas przede wszystkim odpowiednie mikro i makroelementy, oligosacharydy, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz wszystkie grupy witamin. Zapewnia to prawidłowy rozwój dziecka, a przede wszystkim jego układu nerwowego. W zależności od pory dnia skład mleka również ulega niewielkim modyfikacjom – rano zawiera więcej laktozy, w południe tłuszczów, wieczorem zaś białka. Mleko matki wspiera i pomaga wytworzyć odpowiedni, własny układ odpornościowy dziecka.
Czy karmienie sztuczne może zastąpić naturalne
Bez poważnych zaleceń lekarskich nigdy nie powinno się rezygnować z karmienia piersią, nawet jeśli gruczoły mleczne kobiety wytwarzają go za mało. Lepiej jest wtedy dokarmiać niemowlę sztucznie, niż pozbawiać go drogocennych składników mleka naturalnego, które jest dla noworodka najbardziej odpowiednie.
Pokarm sztuczny
Sztuczne mleko powinno być jak najbardziej zbliżone do mleka matki. Oczywiście zupełna zgodność nie jest możliwa, chociaż jego skład można dostosowywać do wieku niemowlęcia. Na rynku oferowana jest cała gama tego typu produktów. W wyborze odpowiedniego, najlepszego dla naszego dziecka, powinien zawsze pomóc pediatra. Chociaż niemowlęta karmione sztucznie prawidłowo się rozwijają, to jednak są bardziej podatne na infekcje i dużo częściej chorują. Stwierdzono, że skład ich flory bakteryjnej różni się od składu flory dzieci karmionych piersią. Dotyczy to proporcji, między bakteriami tlenowymi a beztlenowymi. U noworodków karmionych sztucznie proporcje te wynoszą około 1:1000, podczas gdy u tych karmionych naturalnie – ta proporcja wynosi 1:10. Ponieważ karmienie sztuczne nie może zapewnić odpowiedniej ilość korzystnych szczepów bakterii, należy je uzupełniać, podając niemowlęciu specjalne probiotyki. Więcej informacji na ten temat znaleźć można na stronie ffbaby.pl
Kiedy niemowlę karmimy sztucznie?
Zdarzają się sytuacje, w których niemowlęta nie mogą być karmione piersią. Nieraz, z różnych przyczyn, gruczoły mleczne matki nie wytwarzają mleka w ogóle. Zdarza się również, że choroba, na którą cierpi matka (np. zatrucie ciążowe, choroby nerek, nosicielstwo HIV), wyklucza karmienie piersią. Również przedwczesny poród, czy cesarskie cięcie mogą utrudnić, a w skrajnych przypadkach nawet uniemożliwić karmienie piersią. Decyzję o karmieniu sztucznym powinien zawsze podjąć lekarz pediatra.